Jagen en andere verhalen van C en M

Ha lieve lezers,

Als eerste zijn willen wij mededelen dat wij ons erg schamen om het feit dat we al lang weer een verhaal hadden moeten typen. Maar van uitstel komt afstel. Tot dat ons geweten zo erg aan ons ging knagen, dat we nu maar achter de computer zijn gekropen. Want we hebben weer veel te vertellen. Als eerste het leukste en spannenste:)

Op een zaterdag gingen twee hollandse meisjes we noemen ze even 'the girls' want zo kent men ze hier. Hun namen horen 'the girls' zelden. Altijd is het 'the girls', ze zouden bijna hun identiteit verliezen als individuen. (dit klinkt een beetje sarcastisch, sorry). Maar we voelen ons soms net een tweeling! Niet dat dat erg is want als ze Cor roepen kan ik nu ook reageren en andersom ook:P:).

Okey, dus op een zaterdagmiddag om klokslag 12 uur stonden 'the girls' voor de deur van Hugo. Een alleraardigste jongeman. We noemen hem in dit verhaal de leider (hij is 30 wat ben je dan? Vandaag was de dag dat 'the girls terug in de tijd gingen en ze zelf op zoek moesten gaan naar hun voedsel. Bewapend met pijl en boog en een scherp mes gingen ze op weg. Uren liepen ze door de bergen op zoek naar het perfecte bos waar de beren en wilde zwijnen als bosjes bij elkaar leven en makkelijk te vangen zijn. (In het echt had Hugo een groot geweer mee en reden we 2,5 uur met de auto naar een bos waar hij werkt. Hij werkt namelijk in de forestindustrie. Dat is bomen hakken en planten en verschepen naar China. Zodoende kan hij bossen 'reserveren' om in het weekend in te jagen, wat hij ook regelmatig doet.) Maar goed. Dat terzijde.

Eindelijk waren 'the girls' en Hugo op plek van bestemming. Een paar dingen zijn belangrijk met jagen, vertelde Hugo. Zorg dat je niet opvalt, met je kleding (geen felle kleuren), maak geen geluid (niet praten, zingen, schreeuwen, stampen, huppelen, rennen, rollen enz.) en loop ten aller tijde achter de grote jaagman, Hugo. (want als hij een doelwit ziet, is er kans dat hij er meteen op los schiet, en dan zouden 'the girls' zo maar in het vizier staan, onmogelijk natuurlijk.

'The girls' knoopten de goede raad goed in hun oren en daar gingen ze op pad. 'De paden op, de lanen in, vooruit met flinke pas'! In mijn hoofd zong ik dat. Ondertussen sluipend door het sprookjesbos met de prachtige bomen, en het groene gras! Heuvel op en heuvel af. Ondertussen goed om zich heen kijkend en goed luisteren of ze iets zouden zien. Ze moesten toch hun voedsel bij elkaar zien te schrapen. Maar het weer zat niet echt mee. Regen (dat was niet erg, want ze liepen onder de bomen) maar vooral de wind zat tegen. Elke keer draaide de wind weer en weer en weer. De herten roken ze van alle kanten. Dan denken ze niet bij zichzelf: 'mn, girl 1 heeft lekkere parfum op, laten we eens even kijken!' Maar nee hoor, zodra een snuifje mens roken stoven ze het bos door, geruisloos alsof ze vlogen, want 'the girls hoorden ze niet rennen, alleen schreeuwden de herten soms tegen elkaar om elkaar te waarschuwen. 'Dutch girls op komst, met als leider een kiwi met een geweer, run for your life!' En dat deden ze. Helaas, de leider en 'the girls' liepen en liepen maar, 'the girls' genoten met volle teugen, lekker sluipen door de bossen, overal dwars doorheen, langs riviertjes, door dalen enz. Maar de leider vond het jammer voor 'the girls'. Hij wilde graag een dier schieten zodat 'the girls' zouden weten hoe dat ging. Toen bedacht hij een plan. Het was bijna schemerig, en dan komen de meeste beesten tot leven, ze zijn actiever. Snel loodste hij 'the girls' terug naar de truck. Ze reden weer verder naar een andere plek waar de boompjes nog klein waren en zo konden ze goed tussen de boompjes kijken naar herten. En ja hoor, opeens remde de truck, en vloog de leider zo stil mogelijk de truck uit. Hij sloop naar zijn wapen, want met je handen een hert vermoorden is best lastig. 'the girls' konden nog niet echt met pijl en boog en messen overweg dus moesten ze de leider volgen. De leider ging op weg door de heuvel, op en af, over een hoop omgevallen boomstammen heen en opeens was het hert dichtbij. Het had nog steeds niets in de gaten en voordat het kon reageren, had de leider een kogel afgevuurd. En nog een, en nog een! 'The girls' stonden met hun vingers in de oren toe te kijken, hoe het hert werd neergehaald. En even later lag het op de grond. Het was een mannetje, want Hugo wilde geen vrouwtje schieten omdat die nu zwanger zijn.

Nu kon het echte werk beginnen. Girl 1 ging filmen hoe Hugo het hert ging openhalen en leeghalen. Girl 2 stond verschrikt anderstevoren want, het bloed en troep was niet echt om aan te zien. Soms waagde ze een poging om het te volgen, maar al snel stond ze weer omgedraaid. Girl 1 stond vol interesse toe te kijken. Alle ingewanden gingen eruit, en bloed werd eruit gekiept en de onderpoten werden eraf gehaald, en zo ook de kop. Want dat was allemaal onnodige ballast om mee te nemen. Nu kwam het echte zware werk, vooral voor Hugo, hij moest het hert meenemen op zijn rug, en het was wel 70 kg!. Heuvel op en heuvel af. Ondertussen was het helemaal donker geworden, en waar stond de truck ook al weer?! 'The girls' waren niet bang wat de leider was bij hun en hij wist de weg. Girl 1 nam de rugzak met mes en spullen, girl 2 nam het geweer (ongeladen) en de leider nam het hert. Na veel rusten en zoeken en twee steile heuvels op kwamen ze eindelijk bij de truck. Het hert werd achterin gegooid en daar gingen ze opweg. Bij de rivier ging Hugo zich schoonwassen, want hij zat onder het bloed en dronken ze gedrieeen een kopje thee! Hoe genoeglijk:). De terugweg vielen 'the girls' bijna inslaap en om 12 uur waren ze weer terug in Gisborne. Even snel langs de mac wat eten en toen douchen en naar bed. Wat hadden ze die nacht goed geslapen!

Voor de liefhebbers hebben we een filmpje van de slacht. Een sterke maag gewenst en niet voor kleine kinderen!

http://youtu.be/2ytEkchVH0I

De leider was zeer trots op 'the girls' want de meeste dutch people lopen altijd hijgend achter hem aan van vermoeidheid en deze girls zweefden door de bossen:) Good on you, zouden ze hier zeggen!

Thuis had Hugo het hert opgehangen, en maandag ging hij het vellen en met zijn verjaardag later die week hebben we hem opgebbqt! :) jammie.

De bbq was heel gezellig. We waren op het strand met veel mensen van de kerk, vrienden van hem en deze familie en nog meer mensen. We hebben gevoetbald op het strand, heerlijk gegeten en gekletst en gelachen. Wat een leuke en aardige mensen wonen hier toch!

Verder hebben we een nieuwe baan, we werken nu niet meer in de kiwis want dat werk is klaar, maar we werken nu voor een neef van deze familie: Jacob. (grappig, hij is getrouwd met Rachel!) We werken nu in de druiven. Dat houdt in dat we draden ophoog doen (elke keer een spijker, of twee, omhoog) dat we de scheuten van de stammen halen of dat we lage takken afknippen. In de druiven is er geen schaduw zoals bij de kiwis. We werken nu dagen in de brandende zon, wat resulteert tot bruine huiden! Ik probeer me vaak in te smeren (met factor 30 of 50) maar soms verbrandt ik nog steeds. Vooral Cor is zo bruin als een Maori!

Verder willen we dit weekend in the wild kamperen. Een plekje hier zo'n 45 min. vandaan. Bij een waterval en een rots waar je vanaf kan glijden met een bodyboard! Lijkt ons heel leuk en jullie horen ervan!

Verder was gisteren een heerlijke avond want sinterklaar arriveerde in Gisborne! Met een prachtig pakket vol leuke cadeautjes van de familie troost voor Cor en Marlies en zelfs voor Henny!
ps. Ik moest jullie van harte bedankt namens Henny. Ze was er zeer blij mee.

Ook Cor had een paar kaarten en een brief. Dit vinden we altijd super leuk om te lezen!:) Dus helemaal blij en hoteldebotel doken we ons bedje in.

Nu ga ik even stoppen want de volgende keer moeten we ook wat te vertellen hebben! We hopen dat we nog steeds fans hebben die onze site lezen! We denken elke dag aan jullie en vinden het leuk om wat van jullie te horen! Maar volgens mij horen we vaker wat van jullie dan jullie van ons dus vanaf nu proberen we weer veel typen! Zinnige en onzinnige dingen!

Liefs Cor en Mar