De reis en de politie
Door: Corine en Marlies
Blijf op de hoogte en volg Corine en Marlies
23 September 2012 | Nieuw Zeeland, Gisborne
Heey, wat leuk dat jullie onze reis willen volgen. Dat motiveert ons om er veel op te zetten. Vergeet vooral niet te reageren en zelf ook verhalen er op te zetten van hoe het daar gaat. We kunnen hier goed op internet dus we kunnen jullie ook volgen! En we vinden het leuk om te weten hoe het met jullie gaat!!
Nou eerst maar eens over de reis, die was lang in uren, maar eigenlijk ben je er ook zo. Behalve als je in het vliegtuig zit want daar lijkt de tijd stil te staan soms en slapen lukt niet echt. Maar voordat we in het vliegtuig zaten moesten we eerst nog inchecken enz. Bij het inchecken werden we geholpen door een aardig Koreaans vrouwtje. Maar ze vertelde ons heel vriendelijk dat we maar een koffer per persoon mee mochten nemen. Oeps. Corine had namelijk op de site gekeken en daar stond duidelijk dat je twee koffers per persoon van 23 kilo mee mocht nemen, niet dus :). Wij balen natuurlijk want we konden niks van onze zooi missen. Dan zaten we daar nu zonder kleren of schoenen of wat dan ook. Maar het mocht echt niet of we moesten bijbetalen. We hebben dat laatste maar gedaan, want een koffer een jaar op schiphol houden lukt denk ik niet. Onze tickets werden ingenomen want we moesten eerst betalen en daarna kregen we ze weer terug. Door dit alles was het al wat later geworden en hoefden we niet meer zo lang te wachten op ons vliegtuig. Na ons laatste drankje op Hollandse bodem te hebben gedronken gingen we lichtelijk aangeschoten het vliegtuig in (grapje).
De vluchten gingen heel goed, we hadden niks geen vertraging en de eerste vlucht hadden we nog even kunnen slapen. Daarna eigenlijk niet meer. Wel een beetje hangen op Seoul in lekkere stoelen, maar met de moeheid viel het wel mee. In Auckland moesten we voor onze volgende vlucht ong. tien minuten lopen (buiten) om in een ander gebouw over te stappen. Nadat we hadden ingecheckt en onze boete voor de extra koffer hadden betaald gingen we lekker buiten in de zon zitten. De douane viel heel erg mee trouwens. Een aardig mannetje liet ons meteen door nadat hij een stempel in ons paspoort had gezet. Niks geen lastige vragen gelukkig, zelfs niet over het enkeltje wat we natuurlijk hadden.
Vanaf Auckland naar Gisborne gingen we in een heel schattig mini vliegtuigje waar maar twintig mensen inkunnen incl. piloten. We hebben daar wel foto's van gemaakt. Dit was echt een leuke vlucht. We konden het land goed zien waar we overheen vlogen. Dit was erg heuvel/ berg achtig. Toen we in Gisborne aankwamen werden we opgewacht door onze eerste gastvrouw. Hier gaan we de eerste maanden voor werken. Voor haar zoon eigenlijk.
We kwamen zaterdag middags aan en waren helemaal niet moe. Daarom wilden we graag een beetje de omgeving verkennen en we wilden eigenlijk naar het strand lopen. Maar hier zeiden ze: dat is echt niet te doen, veel te ver, uren lopen. Jammer dachten we, maar de zoon wou ons wel even naar het strand brengen, maar er kwam iemand voor het bedrijf dus hij had geen tijd meer. Wij hadden toen de route ong. richting het strand gevraagd. Nu konden we even kijken welke kant het op was en zo een stukje lopen.
We begonnen rond kwart voor vijf en we hadden niet bedacht dat het hier nog maar net lente is en dus snel donker. Over een dijk liepen we met de rivier mee, want de rivier zou uitkomen in de zee. In de verte zagen we een paar rotsen, waarvan we dachten dat die de zee uitkwamen. We gingen dus van onze route af over de dijk. Nu liep onze route ong. hemelbreed richting de zee. Door weilanden met koeien, schapen (die ons zeer vreemd aan zaten te kijken), over hekken en slootjes. We zijn daarna met een rails meegelopen totdat Corine dacht dat over een heuvel de zee wel te zien zou zijn. Wij klommen op de heuvel, maar nog steeds geen zee. Toch gaven we niet op, en na nog een paar heuvels, hekjes en een weggetje kwamen we uiteindelijk bij de oceaan. Dit was echt mooi om te zien. Er lagen allemaal boomstammen en takken op het strand die door de rivier in de winter waren meegenomen met de stroom. Deze worden nog weggehaald als het zomer wordt.
Ondertussen was de zon al aardig aan het zakken. Maar omdat het nog zo vroeg in de avond was dachten we dat we het nog makkelijk gingen redden. We bleven niet te lang op het strand omdat we bang waren dat onze gastvrouw (Henny) ongerust zou worden. We hebben waar we konden gerend om sneller thuis te zijn, maar voor de spoorrails was het al helemaal donker. Daar liepen we dan, zonder het nummer van de familie. Maar we hadden de route goed in ons hoofd dus voor onszelf waren we niet bang. We liepen zo snel we konden, maar sommige plekken waren in het donker moeilijk begaanbaar.
Aan het einde kwamen we weer op de dijk en die moesten we helemaal aflopen, dan waren we weer op de weg waaraan het huis stond. Maar toen we net van de dijk afkwamen kwam er een auto aanrijden. Hij stopten en we dachten dat het Henny was of een van haar zoons. Hij zei: are you the two girls from Holland? Wij uitleggen wie we waren en we zeiden al: we are so sorry, en toen zag ik opeens op de auto: police staan. We hadden niet in de gaten dat het de politie was. Hij was een hele aardige en vriendelijke man en kon er wel om lachen. Hij zei dat de familie ons al een poos aan het zoeken was en dat ze de politie maar hadden gebeld waar die hollanders toch uit zouden hangen. Oeps. Wij schaamden ons heel erg dat dit ons de eerste dag moet overkomen. De politie wilde ons de laatste paar meters wel een lift geven in zijn auto, we moesten wel alletwee voorin want de hond zat op de achterbank :).
Thuis kwam net een zoon aanrijden op de scooter. Hij lachen, dat dit gebeurd was. De politie vertrok na een poosje en wij snel naar binnen onze verschuldigingen aanbieden aan Henny. Ze konden er erg om lachen, dat twee nederlandse meiden, hier niet verdwaalden op de eerste dag dat ze in NZ zijn. En dat we zo'n eind hadden gelopen, want dat zijn ze hier niet gewend. Hun snel alle vrienden en buren bellen dat we er weer waren, want die waren ondertussen voor ons op de uitkijk of aan het zoeken. Er zat zelfs een auto door ons vast op het strand.
Nu kunnen we er wel om lachen maar we baalden wel dat dit op de eerste dag gebeurde en dat we geeneens een telefoonnummer hadden om even te smsen dat we er zo aankwamen. Maarja nu waarschuwen ze ons voor de grap elke keer om geen gekke dingen te doen:P
Maar verder is het super gezellig en een mooi land. Morgen gaan we voor het eerst aan het werk en dat typen we wel even over onze zondag. Want het is nu twaalf uur geweest en morgen moeten we er optijd uit om te werken. Dan komen ook de foto's .
Groetjes Corine en Marlies
Nou eerst maar eens over de reis, die was lang in uren, maar eigenlijk ben je er ook zo. Behalve als je in het vliegtuig zit want daar lijkt de tijd stil te staan soms en slapen lukt niet echt. Maar voordat we in het vliegtuig zaten moesten we eerst nog inchecken enz. Bij het inchecken werden we geholpen door een aardig Koreaans vrouwtje. Maar ze vertelde ons heel vriendelijk dat we maar een koffer per persoon mee mochten nemen. Oeps. Corine had namelijk op de site gekeken en daar stond duidelijk dat je twee koffers per persoon van 23 kilo mee mocht nemen, niet dus :). Wij balen natuurlijk want we konden niks van onze zooi missen. Dan zaten we daar nu zonder kleren of schoenen of wat dan ook. Maar het mocht echt niet of we moesten bijbetalen. We hebben dat laatste maar gedaan, want een koffer een jaar op schiphol houden lukt denk ik niet. Onze tickets werden ingenomen want we moesten eerst betalen en daarna kregen we ze weer terug. Door dit alles was het al wat later geworden en hoefden we niet meer zo lang te wachten op ons vliegtuig. Na ons laatste drankje op Hollandse bodem te hebben gedronken gingen we lichtelijk aangeschoten het vliegtuig in (grapje).
De vluchten gingen heel goed, we hadden niks geen vertraging en de eerste vlucht hadden we nog even kunnen slapen. Daarna eigenlijk niet meer. Wel een beetje hangen op Seoul in lekkere stoelen, maar met de moeheid viel het wel mee. In Auckland moesten we voor onze volgende vlucht ong. tien minuten lopen (buiten) om in een ander gebouw over te stappen. Nadat we hadden ingecheckt en onze boete voor de extra koffer hadden betaald gingen we lekker buiten in de zon zitten. De douane viel heel erg mee trouwens. Een aardig mannetje liet ons meteen door nadat hij een stempel in ons paspoort had gezet. Niks geen lastige vragen gelukkig, zelfs niet over het enkeltje wat we natuurlijk hadden.
Vanaf Auckland naar Gisborne gingen we in een heel schattig mini vliegtuigje waar maar twintig mensen inkunnen incl. piloten. We hebben daar wel foto's van gemaakt. Dit was echt een leuke vlucht. We konden het land goed zien waar we overheen vlogen. Dit was erg heuvel/ berg achtig. Toen we in Gisborne aankwamen werden we opgewacht door onze eerste gastvrouw. Hier gaan we de eerste maanden voor werken. Voor haar zoon eigenlijk.
We kwamen zaterdag middags aan en waren helemaal niet moe. Daarom wilden we graag een beetje de omgeving verkennen en we wilden eigenlijk naar het strand lopen. Maar hier zeiden ze: dat is echt niet te doen, veel te ver, uren lopen. Jammer dachten we, maar de zoon wou ons wel even naar het strand brengen, maar er kwam iemand voor het bedrijf dus hij had geen tijd meer. Wij hadden toen de route ong. richting het strand gevraagd. Nu konden we even kijken welke kant het op was en zo een stukje lopen.
We begonnen rond kwart voor vijf en we hadden niet bedacht dat het hier nog maar net lente is en dus snel donker. Over een dijk liepen we met de rivier mee, want de rivier zou uitkomen in de zee. In de verte zagen we een paar rotsen, waarvan we dachten dat die de zee uitkwamen. We gingen dus van onze route af over de dijk. Nu liep onze route ong. hemelbreed richting de zee. Door weilanden met koeien, schapen (die ons zeer vreemd aan zaten te kijken), over hekken en slootjes. We zijn daarna met een rails meegelopen totdat Corine dacht dat over een heuvel de zee wel te zien zou zijn. Wij klommen op de heuvel, maar nog steeds geen zee. Toch gaven we niet op, en na nog een paar heuvels, hekjes en een weggetje kwamen we uiteindelijk bij de oceaan. Dit was echt mooi om te zien. Er lagen allemaal boomstammen en takken op het strand die door de rivier in de winter waren meegenomen met de stroom. Deze worden nog weggehaald als het zomer wordt.
Ondertussen was de zon al aardig aan het zakken. Maar omdat het nog zo vroeg in de avond was dachten we dat we het nog makkelijk gingen redden. We bleven niet te lang op het strand omdat we bang waren dat onze gastvrouw (Henny) ongerust zou worden. We hebben waar we konden gerend om sneller thuis te zijn, maar voor de spoorrails was het al helemaal donker. Daar liepen we dan, zonder het nummer van de familie. Maar we hadden de route goed in ons hoofd dus voor onszelf waren we niet bang. We liepen zo snel we konden, maar sommige plekken waren in het donker moeilijk begaanbaar.
Aan het einde kwamen we weer op de dijk en die moesten we helemaal aflopen, dan waren we weer op de weg waaraan het huis stond. Maar toen we net van de dijk afkwamen kwam er een auto aanrijden. Hij stopten en we dachten dat het Henny was of een van haar zoons. Hij zei: are you the two girls from Holland? Wij uitleggen wie we waren en we zeiden al: we are so sorry, en toen zag ik opeens op de auto: police staan. We hadden niet in de gaten dat het de politie was. Hij was een hele aardige en vriendelijke man en kon er wel om lachen. Hij zei dat de familie ons al een poos aan het zoeken was en dat ze de politie maar hadden gebeld waar die hollanders toch uit zouden hangen. Oeps. Wij schaamden ons heel erg dat dit ons de eerste dag moet overkomen. De politie wilde ons de laatste paar meters wel een lift geven in zijn auto, we moesten wel alletwee voorin want de hond zat op de achterbank :).
Thuis kwam net een zoon aanrijden op de scooter. Hij lachen, dat dit gebeurd was. De politie vertrok na een poosje en wij snel naar binnen onze verschuldigingen aanbieden aan Henny. Ze konden er erg om lachen, dat twee nederlandse meiden, hier niet verdwaalden op de eerste dag dat ze in NZ zijn. En dat we zo'n eind hadden gelopen, want dat zijn ze hier niet gewend. Hun snel alle vrienden en buren bellen dat we er weer waren, want die waren ondertussen voor ons op de uitkijk of aan het zoeken. Er zat zelfs een auto door ons vast op het strand.
Nu kunnen we er wel om lachen maar we baalden wel dat dit op de eerste dag gebeurde en dat we geeneens een telefoonnummer hadden om even te smsen dat we er zo aankwamen. Maarja nu waarschuwen ze ons voor de grap elke keer om geen gekke dingen te doen:P
Maar verder is het super gezellig en een mooi land. Morgen gaan we voor het eerst aan het werk en dat typen we wel even over onze zondag. Want het is nu twaalf uur geweest en morgen moeten we er optijd uit om te werken. Dan komen ook de foto's .
Groetjes Corine en Marlies
-
23 September 2012 - 14:33
Johan En Carin:
Hahahahahahahahahahaha!!! Wat een verhaal! En dat al over de eerste dag... Dat beloofd wat! Ik ben nu al benieuwd naar het volgende verhaal! Hoeveel km hebben jullie gelopen? En heb je geen last van een jetlag?
Ik heb weinig spectaculairs te melden. Gisteren (zaterdag) heeft Tamara de eerste zaterdag gewerkt, en dit ging erg goed gelukkig! Ik hoorde van je moeder dat je E-reader nog in de auto lag? Uit je rugzak gevallen? Het zit zeker in jullie genen want je zusje was haar paspoort vergeten. Maar dat is ook goed gekomen. Werk ze morgen! Ben heel nieuwsgierig naar de foto's, en maak ook nog ff een foto dat je kiwi's plukt! Liefs, Johan en Carin. -
23 September 2012 - 17:40
Bep De Kruijf:
He Corine & Marlies,
Ik ken je vriendin nog niet; zal me even voorstellen. Ik ben een tante van Corine!
Zo bizar om weer te lezen dat op de website staat dat je 2 koffers mee mag nemen en sta je voor de inchackbalie blijkt dat je grof bij moet betalen. Balen hoor! Ja en dat moet je dus. Mmmm.
Nou meiden, het eerste avontuur in Nieuw-Zeeland hebben jullie weer gehad. Je hebt meteen een onuitwisbare indruk gemaakt denk ik daar op die achterbank van de politie!
Als ik het zo lees zijn jullie wel bij leuke mensen terecht gekomen! Belangrijk hoor!
Grappig he dat wat in Nederland zo normaal iis (een eind wandelen) in andere landen volstrekt ondenkbaar is.
Het is hier koud en regenachtig. Ik heb net de katten uitgelaten en daarna eten gegeven. Ze liggen nu uitgeteld naast de laptop te pitten Jack ligt op zijn rug, benen wijd en voorpoten in de lucht. Alsof hij ligt te zonnen. Zo`n maf gezicht! Ik ga nu eten koken; Joey en zijn huisgenoot Daan komen eten. Dan moet het wel lekker zijn met van die verwende 2 ** kokkies.
Groetjes en werkze morgen! xxx Bep -
24 September 2012 - 07:59
Johanneke:
Hahahahaa sukkels xd
lol ;P
Begint al goed (:
Hoe was jullie eerste werkdag?
xxxx
-
24 September 2012 - 08:01
Germaine:
Heee Marlies!
Wat leuk, een site, ik ga jullie zeker volgen!:)
Haha, je bent dus meteen al lekker bezig geweest!:P Leuk joh!
En ik zit hier lichtelijk jaloers in het koude Nederland.. ;)
Hee, geniet er vooral veel van, en ik wacht jullie volgende verslag af!
Liefs Germaine -
24 September 2012 - 08:01
Germaine:
Heee Marlies!
Wat leuk, een site, ik ga jullie zeker volgen!:)
Haha, je bent dus meteen al lekker bezig geweest!:P Leuk joh!
En ik zit hier lichtelijk jaloers in het koude Nederland.. ;)
Hee, geniet er vooral veel van, en ik wacht jullie volgende verslag af!
Liefs Germaine -
24 September 2012 - 08:01
Germaine:
Heee Marlies!
Wat leuk, een site, ik ga jullie zeker volgen!:)
Haha, je bent dus meteen al lekker bezig geweest!:P Leuk joh!
En ik zit hier lichtelijk jaloers in het koude Nederland.. ;)
Hee, geniet er vooral veel van, en ik wacht jullie volgende verslag af!
Liefs Germaine -
24 September 2012 - 08:01
Germaine:
Heee Marlies!
Wat leuk, een site, ik ga jullie zeker volgen!:)
Haha, je bent dus meteen al lekker bezig geweest!:P Leuk joh!
En ik zit hier lichtelijk jaloers in het koude Nederland.. ;)
Hee, geniet er vooral veel van, en ik wacht jullie volgende verslag af!
Liefs Germaine -
24 September 2012 - 08:02
Madelientje:
Ha Corretje en Marliesje!!!
stoute ondeugende meisjes om gelijk de 1e dag al weg te lopen... hou jullie wilde haren een beetje in bedwang he!!! jullie hebben niet goed geluisterd naar tante Madelien ;) :P
Haha nee hoor, super leuk verhaal!!! fijn dat jullie goed zijn aangekomen.! ik weet alleen niet welke dat het is en hoeveel later, dat moet je nog fftjes vertellen! en jullie moeten ook gauw op skype komen! Is het warm daar? hoeveel graden? HOe is de familie waar je zit? en waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar blijven de foto's van jullie???????
Liefs van maddie -
24 September 2012 - 08:09
Corine En Marlies Van Ommeren Troost:
Heey,
Bedankt voor alle reacties :) Haha Germaine, geeft niets hoor, ik hoor beter te vaak van je dan helemaal niet:P haha. Sorry tante Madje, we hebben het nog zo geprobeerd maar zonder jouw toezicht loopt hier alles uit de hand. Vanavond typen nog wel even over onze werkdag. Het is nu koud hier want de zon gaat al best vroeg onder. Het is nog maar net lente hier. Corine ligt nu te maffen op bed:) Vanavond willen we de kamer even opruimen (is hard nodig), de caravan schoonmaken en een was draaien. Ja, nu moeten we echt voor ons zelf zorgen:P
Gr. Marliesje -
24 September 2012 - 09:22
Lydia :
Heeej!! Ja hoor, hahaha! Gelijk op de eerste dag al, dat belooft nog wat voor de rest van jullie reis! :D Wel stom van die koffers zich, knieperig hoor, die Koreaantjes! Leuke foto's, voor die met die dikke pils, haha! Je had ook ff een foto moeten maken van de police, of was dat geen knappe vent?
Ik ga nu zelf zo ook mijn koffer inpakken, want ik ga vanavond lekker naar Turkey! Gelukkig duurt die vlucht niet zo lang als die van jullie, en ben ik er in vier uurtjes. Succes met jullie eerste werkdag, die volgens mij nu ik dit typ alweer is afgelopen. Byebye -
24 September 2012 - 09:43
Dieneke:
Hahaha, heerlijke verhalen! Ga zo door, ik vind het leuk om te lezen!:)
Geniet ervan!:)
Liefs -
24 September 2012 - 10:11
Tanta Jans:
Hallo meiden,
zo jullie kunnen er wat van zeg, gelijk daar de boel op stekten zetten, die mensen zullen wel denken...
leuk zo'n uitgebreid verslag. ik ga nu werken, veel plezier! groeten van Ome Henk en Geert
veel succes Tante jans -
24 September 2012 - 10:16
Pa En Ma:
en wij maar wachten op een levensteken........
en op het mob.nr. van marlies..............
zaterdagavond de hele tijd achter skype;wout , rutger, jacoline....nee hoor....
maandagmorgen weer skype, mobiel enz..maar geen reaktie.Annelies en Frank verdrietig naar school.
Gelukkig kwam dat mailtje nu net binnen, waar ik dan maar meteen op reageer.
van Anne-barth inmiddels bericht gehad dat ze veilig aangekomen is en als een koningin onthaald werd.
Het verhaal van dat paspoort hebben jullie nog te goed.Eerst even bijtanken hoor!
Goed gevoel dat de politie jullie vanaf de eerste dag in de gaten houdt!!!!!
tante bep zei dat jullie goed opgevoed waren.ik ben bang dat ik daar nu toch wel wat vraagtekens achter moet zetten?
Werk se en tot horens -
24 September 2012 - 10:51
Opa,oma En Tante Bartha:
dag lieve mies,
we hebben dik in spanning gezeten, zaterdag me naar geskypt, heb je geen bericht gehad? Fijn om te zien dat jullie niet in 100 sloten tegelijk vallen, maar wij zitten wel een beetje in angst. doe aub nu echt voorzichtig! We zijn nu alvast op verjaardag bij nel, gezellig hoor.Jij werk ze, we zullen lekker kiwis eten.xx tb -
24 September 2012 - 13:37
Vader En Moeder Troost:
Hallo Marlies en Corinne,
Zijn jullie wel los vertrouwd? Bezorg ons alsjeblieft geen slapeloze nachten en pas op voor verdere avonturen.
ij vinden het wel een fijn idee dat jullie zo'n bezorgde gastvrouw hebben.
Doe haar de groeten wat is de wereld toch klein. Hoe hebben jullie dat zo snel ontdekt eigenlijk?
Groetjes -
24 September 2012 - 15:23
Ma:
Nu even dat verhaal over dat paspoort. Vrijdagmorgen vroeg vertrokken we (opa en oma, jacoline pa en ik) voor de 2e keer naar Schiphol, erg duf nog van de dag ervoor.
Jacoline had met barry in mien's bed geslapen, nou ja....geslapen .Samen hadden ze het boeltje ingepakt en wijs geworden door de ervaringen van donderdag goed nagekeken hoe zwaar en hoeveel koffers mee mochten. Niemand wist het echt.Internet en de baliemedewerker van Turkish-airliines spraken elkaar tegen en op de ticket stond het nog weer anders.
Op advies van pa is Barry toen maar vast haar koffers in gaan checken en toen kwam het:....geen paspoort!
Wel kopies maar het echte ...?.groot paniek..Na veel strubbelingen en tegenslag zaten pa en ik in de auto om door de polder terug naar huis te vliegen . Wim R. vloog ons tegemoet met het paspoort Bij Dronten heeft Wim het op de rotonde door ons open raampje gegooid en wij zonder daarvoor te stoppen terug gevlogen naar Schiphol.Daar is pa uitgestapt en naar binnen gerend, gelukkig dat we inmiddels de weg wisten op Schiphol,heeft het paspoort afgegeven en...weg was Barry.Ik moest de auto nog parkeren, dus jammer genoeg geen afscheid kunnen nemen . De koffers waren inmiddels op naam van de andere meiden al weg, iets wat achteraf nooit gemogen had, maar daar was de sluitingstijd 11 uur voor.
Nu is het wachten nog op bekeuringen?
We zijn wel blij dat ze nog mee kon, anders had ze er alleen achteraan gemoeten en dat had ook het nodige gekost en de nodige zorg en stress geleverd.
Twee dochters weg... -
24 September 2012 - 16:33
Liesjeeee:
He grote zus van mij!!!
Dat begint wel weer goed!!
Is het lekker weer daar??
Ik kan jou sjaal gaan gebruiken.
Nou ja, ik spreek je nog wel een keer!!
kusje van je zusje en van Matthan!!
-
24 September 2012 - 18:12
Anton En Rika Bakker:
Hoi Corinne en Marlies
Wat een verhaal zeg ,echt weer wat voor jou.
Zijn blij dat jullie goed zijn aangekomen ,maar doe a u b
voorzichtig aan
Nou is het werken vandaag goed bevallen?
Bij elke kiwi zijn onze gedachten even bij jullie
Was het werken zwaar .of viel het jullie mee ?
groetjes en liefs
Anton en Rika -
24 September 2012 - 19:16
Ariette:
Heerlijk :) Ga jullie zeker volgen!! Nog een nieuwtje: Wiljan en ik gaan trouwen!! 14 juni 2012. Dus dan wordt er van jullie verwacht dat je terug bent :).
Geniet ervan! Liefs -
24 September 2012 - 19:16
Ariette:
Heerlijk :) Ga jullie zeker volgen!! Nog een nieuwtje: Wiljan en ik gaan trouwen!! 14 juni 2012. Dus dan wordt er van jullie verwacht dat je terug bent :).
Geniet ervan! Liefs -
24 September 2012 - 21:57
Familie Verkade:
Goeie binnenkomer! Wij hebben vandaag Laura haar vejaardag gevierd. Was gezellig en ze vond het steeds leuker worden met al die kado's. Nu liggen de meiden al weer even te slapen en opa en oma zijn als laatste weggegaan. Die zullen wel bijna thuis zijn. Groetjes van ons allemaal. -
24 September 2012 - 22:35
Oom Henk:
Ha Corine,
Hopen dat je hospita het uit houdt met zulke wilde meiden. Wat een spannende verhalen.
De groeten van de Zeediek!
Fam. H. van Ommeren -
25 September 2012 - 10:09
Ma:
Gefeliciteerd met je zus.Tot onze grote verrassing kwam hier gistermiddag een BMW aanrijden met de Timmermannetjes.Vandaag dus hier een beetje feest!
Met Anne-Barth contact met mobiel gehad gelukkig: mag goed gaan! Iedereen wil wel hun spullen dragen! Alleen moet je dan wel opletten dat ze het de goede kant opdragen! -
25 September 2012 - 10:09
Ma:
Gefeliciteerd met je zus.Tot onze grote verrassing kwam hier gistermiddag een BMW aanrijden met de Timmermannetjes.Vandaag dus hier een beetje feest!
Met Anne-Barth contact met mobiel gehad gelukkig: mag goed gaan! Iedereen wil wel hun spullen dragen! Alleen moet je dan wel opletten dat ze het de goede kant opdragen! -
25 September 2012 - 10:09
Ma:
Gefeliciteerd met je zus.Tot onze grote verrassing kwam hier gistermiddag een BMW aanrijden met de Timmermannetjes.Vandaag dus hier een beetje feest!
Met Anne-Barth contact met mobiel gehad gelukkig: mag goed gaan! Iedereen wil wel hun spullen dragen! Alleen moet je dan wel opletten dat ze het de goede kant opdragen! -
25 September 2012 - 10:09
Ma:
Gefeliciteerd met je zus.Tot onze grote verrassing kwam hier gistermiddag een BMW aanrijden met de Timmermannetjes.Vandaag dus hier een beetje feest!
Met Anne-Barth contact met mobiel gehad gelukkig: mag goed gaan! Iedereen wil wel hun spullen dragen! Alleen moet je dan wel opletten dat ze het de goede kant opdragen! -
25 September 2012 - 10:09
Ma:
Gefeliciteerd met je zus.Tot onze grote verrassing kwam hier gistermiddag een BMW aanrijden met de Timmermannetjes.Vandaag dus hier een beetje feest!
Met Anne-Barth contact met mobiel gehad gelukkig: mag goed gaan! Iedereen wil wel hun spullen dragen! Alleen moet je dan wel opletten dat ze het de goede kant opdragen! -
25 September 2012 - 10:09
Ma:
Gefeliciteerd met je zus.Tot onze grote verrassing kwam hier gistermiddag een BMW aanrijden met de Timmermannetjes.Vandaag dus hier een beetje feest!
Met Anne-Barth contact met mobiel gehad gelukkig: mag goed gaan! Iedereen wil wel hun spullen dragen! Alleen moet je dan wel opletten dat ze het de goede kant opdragen! -
27 September 2012 - 12:29
Ma:
Bovenstaande is werk van Matje.Hij is trouwens nog steeds boos op je Mien.Toen hij maandagmiddag binnenkwam vroeg hij:;oma, ben je nu blij? ben je nu niet meer verdrietig?"Mien is stout he."
Dus je hebt nog wel wat goed te maken bij hem
liefs matje en ma -
29 September 2012 - 12:42
Anne-Barth Van Ommeren:
Lieve mien en mies..
Erg leuk om dit te lezen. Pas wel goed op jullie zelf ;)
Wat zullen we veel bij te kletsen hebben als je weer terug bent Mien!!
Ik hoop dat het internet hier een beetje goed blijft zodat ik je een beetje kan blijven volgen.
Ik denk aan jullie:)
Liefs Bar -
29 September 2012 - 12:42
Anne-Barth Van Ommeren:
Lieve mien en mies..
Erg leuk om dit te lezen. Pas wel goed op jullie zelf ;)
Wat zullen we veel bij te kletsen hebben als je weer terug bent Mien!!
Ik hoop dat het internet hier een beetje goed blijft zodat ik je een beetje kan blijven volgen.
Ik denk aan jullie:)
Liefs Bar -
01 Oktober 2012 - 13:10
Trted:
Ha lieve Corien,
Wat gezellig om je stukken te lezen.
Wat hebben julie dt goed in elkaar gezet zeg!
Zodoende worden jullie van begin af aan een beetje in de gaten gehouden...er zijn tenslotte geen nonnen zoal bij Bart...
Zeg veel succes verder in kiwiland,
XX,
"tante"Rian -
03 Oktober 2012 - 04:12
Jacob Van Dijk:
Goed begin ist halve werk! -
12 Oktober 2012 - 13:05
Familie Verkade:
Hallo dames daar ver weg, beleven jullie niets meer? Ik kijk elke dag of er nieuws is maar helaas!?
groetjes uit Vlaardingen -
12 Oktober 2012 - 13:05
Familie Verkade:
Hallo dames daar ver weg, beleven jullie niets meer? Ik kijk elke dag of er nieuws is maar helaas!?
groetjes uit Vlaardingen -
23 November 2012 - 12:26
Jordy Tippe:
hallo juf hoe is het daar
groetjes jordy
-
23 November 2012 - 18:22
Karin Mostert:
hoi juf.
soms mis ik u.
maar meester de jong is ook leuk.
alleen wat strenger hahaha.
en we hebben een nieuwe reken methode.
je hebt nu ook een weektaak.
o,ja reinhard vertelde het.
zo te zien weet jordy het ook al.
ik heb u ook nog op facebook gezien.
en ik vond het wel leuk als u na u reis ons op de dr maartenluter school nog zou opzoeken.
juf klaasje talen is ook aardig.
ze doet met groeps lezen precies hetzelfde.
als je klaar met lezen bent mag je omstebeurt op de stoel lezen.pc u weet wel)
greets karin mostert (u vroegere leerling)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
